aylar sonra misafir geldi bize...

geçen postumda yazmıştım ya hani davet vereceğim diye
ama yalan oldu benim yemek davetim :(

haftasonu kalabalık bir grup sözleşmiştik ama kuzenimin rahatsızlığı dolayısıyla
tarihi belli olmamakla birlikte erteledik. oysa kafamda menüme karar vermiş,
nasıl sofra düzeni yapacağımı bile belirlemiştim
napalım kısmet değilmiş...

madem hep beraber toplanıp yemek yiyemiyoruz diyerekten
pazar sabahı kahve daveti verdim çekirdek aileme..
çekirdek dediysem 9 yetişkin 2 de ufaklık olmak koşuluyla yine
cümbüşlüydü evimiz.

pazar sabahı erkenden kalktım, öyle kuru kuru kahveyle olmaz diyerekten
tavşan kanı çayımı demledim yanına da el açması yaptığım
ıspanaklı ve kıymalı kol böreğini attım fırına...

evde yemek yapmayalı, davet vermeyeli o kadar uzun süre olmuş ki fırın bile kendinden geçti
ayrı bir güzel kızarttı böreklerimi :)
babacığımda sağolsun eli boş gelir mi taptaze kestaneli pastayı kapmış gelmiş...

amanınnn evde bir curcuna, kahkahalar, çocuk koşturmaları, öyle
şenlikli bir haftasonuydu ki hiç bitsin istemedim :))

ama kararımı verdim..
artık ayda en az 1 akşam aile-dost toplantıları yapacağım.
insan iş-güç koşturmacasına bir kaptırıyor ki kendini gitgide
asosyal oluyoruz..aynı şehirde olduğumuz halde arkadaşlarımla bile nadir görüşür olduk.
bir de kış geldi ya, dışarda organizasyonlarımız azalıyor.

olsun birlikte olduktan sonra ha evde ha dışarda
haydi durmayalım yapalım organizasyonlarımızı
sosyalleşelim biraz :))