dayanmak ne zor...

günlerdir koşturmaca içindeyim..
elim deyip te söz verdiğim gibi Cem'in 35. yaş süpriz doğum gününü anlatmaya fırsat
bulamamışken üst üste gelen kötü haberlerle sarsılmış durumdayız..

Terörü lanetlemek, bulunduğum noktadan protesto etmekle keşke birşeyler değişse..
ama olmuyor :(
elimden birşey gelmiyor..
vazgeçer miyim?? tabiki hayır!! lanetlemeye devam sonuna kadar..

tam bu haberlere üzülür, içim kan ağlarken sağlık sorunlarımla ilgili gittiğim
doktorum da ameliyat gerektiğini söylemez mi...

yarın hayırlısıyla ufak bir operasyon geçireceğim :((
heyecan, korku, endişe tüm duygular karman çorman oldu içimde..
ben ufak bir ameliyat için endişe ederken asker anaları ne haldedir diyerek kendimden utandım..

umarım artık bu son haber olur ve başka kayıplar vermeyiz...
hepimizin başı sağolsun :-((
bende (kendi adıma) sağlıkla aranıza dönerim inşallah...