biraz nostalji :)

insan bazen geçmişi özler..
size de olur mu? bana arada uğrar eskiye özlem.
geçmişte gittiğim bir mekanın önünden geçerken o güne geri dönmek,
yanımda olanları, paylaşımlarımızı özlemek..
ara ara kulaklarını çınlatıp
kimi zaman ağladığımız bir duruma şimdi kolayca gülümseyip
"ne günlermiş ama" der misiniz sizde?
eskiden görüşüp yapışık ikiz gibi gezdiğiniz arkadaşınız şimdi kim bilir nerededir?ne yapıyordur?
bazıları facebook gibi sanal alemlere atıfta bulunup
"ne saçma,ayy çok sanal" diyor insanlar. bana hiç öyle gelmiyor ben bu sanal alem sayesinde
ilkokul arkadaşlarımla tekrar biraraya geldim. kolej yıllarıma geri döndüm.
bazen hüzünlendim zamansız kaybettiklerimize
bazen yaşlandığımı hissettim...

hayat hepimize bir yol çizmiş; kimimiz bu yolda tam anlamıyla ayrı düşüyoruz
işte kimimizde seneler sonra yollarımızın tekrar kesişmesiyle yeni paylaşımlar içine giriyoruz.

insan bir garip oluyor..
mazide siyah önlüklerle okumayı söktüğün arkadaşının
koca adam olup karşında eşiyle oturup sohbet etmesine..
çocukken annemle babamın okul arkadaşlarıyla görüşmesini garipserdim
koca kadın-adam senelerdir nasılda kopmamışlar?
hala görüşüyorlar diye..çoluk çocuğa karışmışlar, herkes ayrı sektörde
bazen ayrı şehirde..
eskiden vefa çokmuş tabii şimdi nerde o denli vefakar insan.
herkes bir hayat gayesinde yanındakine tahammülü yokki eski dostunu arasın..
oysa en masum yıllarda beraber olmuşuz..
şimdiki gibi çıkar ilişkileri,
kırılmalar yoktu..
o zamanlar tek hedef ip atlamalar, top oynamalar...
sınıf başkanını seçerken kavga çıkmazdı şimdi amir-müdür olucam diye arkadaşlar 
birbirinin gözünü oyuyor :) 

bugün aklıma düştü kalem kutuma ne oldu?
yerli malı haftasındaki çerezlerim, portakalım
beslenme kolu kimdi acaba diye...