İnsanın kendi işinin sahibi olması başka birşey mirim :) CemRe Cafe yi açmak ta açmamakta bana kalmış. (hoş daha çok hava durumuna kalmış) Bugün karda mahsur kaldık. Bundan şikayetçi olduğumu söyleyemem pek...
Dünden beri kar, tipi, fırtınanın etkisi altında olan Ankara'da bugün tam anlamıyla hayat durdu..
Dün akşamüstü yoğunlaşan kar yağışından belliydi. Annemle gittiğimiz aile dostumuzun evinden ( ki evi bize yakın sayılır) yürüyerek eve döndüm.. Karda yürümeyi oldum olası çok severim tabii yanımda Cemom'da olmak koşuluyla..
bu fotoğrafı azimle tipide eve yürürken çektim..ana cadde olmasına karşın yol buz, trafikse iptal..
Bu sabahsa kara rağmen işe gitmek için erkenden kalktık, hazırlandık. Taxi, dolmuş, otobüs çalışmıyor
bu durumda tabana kuvvet dedik..
Allahtan cafe eve yakın da yürünüyor. Lahana gibi kat kat giyindik, sokağa bir çıktık ki
ne görelim?? Dizimizi geçen karda yürümek imkansız..Biraz çabalama sonucu kös kös eve döndük :(
Ama ben durabilir miyim evde hemde işsiz güçsüz..
Mis gibi kar havası da dışarda..
Cem'le attık kendimizi sokağa, kar topu oynamaya..(biz Cem'le çıkarken de karda yürüyüş yapar,
Seğmenler'de kaymaya gider, kar savaşı yapardık)
Tam bir nostalji yaşadık; el ele markete yürüdük, eve alışveriş yapıp dönüşte attık kendimizi karlara :)
Sokağımız Çankaya Belediyesi sağolsun kayıp şehir gibi, arabalar karlar altında kalmış..
Tüm gün sıcacık evimizde; dinlence ve film keyfi yapmak gibisi var mı??
Taze demlenmiş çayımızın yanına
dün sipariş için yapıp süslediğim limonlu-üzümlü cupcakelerim
yanımda da biricik eşim Cem..
Ben daha ne isterim ki...
İşte keyfimin resmi
Bugünlük benden bu kadar...
Yarın görüşmek üzere..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder