18 Mart 2013 Pazartesi

KANSER bize de geldi :((



Mart ayının 1'i, günlerden Cuma...
dükkanda her işi bitirmiş, tam çayımı almış elime geçmiştim ki bilgisayarın başına cebim çaldı.
saat 15:30 gün ortası.. hani gece çalan telefonlarda yüreği çarpar ya insanın benim çarpmasına gerek yoktu
makul saatti ve arayan İstanbul'dan annemdi nede olsa..
hoş beş konuşmadan sonra babamın doktor kontrolünün olduğunu ve ertesi gün acil hastaneye yatırılacağını
söyledi. o andan sonra ne sordum, ne konuştuk tam hatırlamıyorum tek hatırladığım kulaklarımın uğuldadığı ve aynı anda önümdeki bilgisayardan uçak bileti arayışına girişim.
telefonu kapatınca eşim ne olduğunu benim iyi görünmediğimi söyledi. toparladık kendimizi hemen ablamla telefon trafiği başladı. son kararımız arabaya atlayıp bir an önce babamların yanına gitmek oldu. dükkanı kapattığımız gibi evde aldık soluğu. hemen 2 çanta kapıp koyulduk İstanbul yoluna.
onca zamandır plan yaptım İstanbul'a gideceğim diye ama bu şekilde değil!!
gece 24:15 İstanbul'da eve vardık. bizden önce sürüsüne bereket insan varmış. gittiğimde babam yorgun ve bitkindi.
tam teşhisi gece yarısı öğrendik; KOLON KANSERİ!!!
ailecek oturduk konuştuk; bu ameliyat ve tedavi sürecinin uzun olacağı için en iyisi Ankara'ya gitmek olduğuna karar verdik.
cumartesi sabah saat 9:00 evi kapattık annemleride alıp tekrar geri Ankara'ya dönüş yoluna çıktık. yolda hepimiz olayın hala şokunda ne konuşabiliyor ne gülebiliyorduk. saat 14:00'te Ankara'ya Akay Hastanesine vardık. buradaki doktorla görüşüldü. karar: acil ameliyat.
pazar öğleden sonra ellerimle yatırdım babamı hastaneye.kafam allak bullak, yerde miyim gökte miyim bilemez durumda pazartesi sabahı dükkana geldim. öğlen gelen telefonda babamın ameliyata alındığı haberi geldi.
veee beklenen kriz gerçekleşti. günlerdir içimde tuttuğum öfke, acı hepsi dışa ağlama ve sinir krizi olarak çıktı. haykıra haykıra, salya sümük ağladım, bir nebze içim boşaldı ve hastaneye gittim. ameliyattan çıktı babam kalın bağırsağın % 40'ı alınmıştı. kanserli bölge temizlenmiş ancak lenflere metastaz yapmıştı.
10 gün hastanede yaşadık. annem üzüntüden hastalandı, devreye ablamla ben girdik. refakatçi olarak kalmak mı zor hasta olarak yatmak mı bilinmez, çok zor geçen 10 günün sonunda babamı eve getirdik.
şimdi bekleme sürecindeyiz. vücut biraz toparlanacak ki kemoterapi alabilsin...
Allah kimseye vermesin insanın canından can kopuyor. ailemizde bu ilk deneyimimiz değildi kanserle ama artık tahammülümüz yoktu adını bile anmaya.
evimizin direği, ailemizin reisi canım babam gözümün önünde moralman ve fiziken çöktü. o koca adam gitti yerine hüzünlü, masum masum bana bakan biri geldi. ona kıyamıyorum, içim acıyor ama karşısında güçlü, güleryüzlü, neşeli olmak için kendimi öyle kasıyorum ki yoruldum artık. bana bir sarılışı var ki ağlamamak için zor tutuyorum kendimi...

zor çok zor bir süreçteyim..Allah babama sağlık ailemizede güç kuvvet versin inşallah..
aslında hepimizin bildiği çoğu zaman kulak ardı ettiğimiz şeyi size tekrardan hatırlatayım;
kontrollerimizi ertelemeyelim, senede 1 kez check-up yaptıralım hele ki ailede kronik hastalıkları olanlar lütfen daha dikkatli olalım!! erken teşhis tüm hastalıklarda çok ama çok önemli..

sağlıklı günlerimiz olsun...





9 yorum:

pembe mor alg dedi ki...

canm dualarım babanla Allah yardmcınız olsn

nevrotik dedi ki...

Çok çok geçmiş olsun, inşallah en kısa sürede atlatır, Allah kimseye vermesin gerçekten çok zor bir durum. Sabır diliyorum sana ve ailene...

Aslısın dedi ki...

Allah hepinize güç versin ve babacığın da inşallah bütün bunları atlatıp yeniden sağlığına kavuşsun. Dualarım sizinle.

neval dedi ki...

Allah babanızı size bağışlasın

Cemre dedi ki...

pembe mor alg; çok saol canım..amin Allah hepimizin yardımcısı olsun..

nevrotik; teşekkür ederim dediğin gibi Allah kimseye vermesin inşallah..

Aslısın; saol canım duaların için.inşallah en kısa zamanda atlatacağız..

neval; Aminnn Allah hepimizin sevdiklerini bağışlasın..

Lezzetli Sanatlar dedi ki...

Cemrecim, Allah yardımcınız olsun ve babanıza acil şifalar dilerim. Hepinize sabır ve sağlık diliyorum.

Cemre dedi ki...

Lezzetli Sanatlar; çook sağol canım güzel dileklerin için :) hepimize sağlıklı bir ömür olsun inşallah..

seda dedi ki...

Bir tarif bakarken denk geldim size. Sonra ana sayfaya da bir bakayım dedim ki o en sevmediğim kelimeyi "kanser"i görünce yüreğim çıktı yerinden yine.. Ağlayarak okudum.. Sanırım sizi en iyi anlayanlardan biriyim.. Aynı şekilde ailemle ayrı şehirlerde yaşarken, ve babam iş için benim yanıma geldiği bir günde öğrendik kanser olduğunu.. Yanımdaydı ve ağlayamıyordum bile bu kötü habere.. Ellerimle hastaneye yatırdım, evraklarını imzalayıp ameliyata gönderdim. 3-4 saat bekleyiş, o ameliyathane kapısı, o giderkenki bakışı.. En çok da ameliyatta bir komplikasyon olmasından korkuyordum, çıkamayacak sanıyordum.. Babam canımdı, canım yanıyordu.. Sonra akciğeri %40 oranında alındı lenflerle beraber.. O refakat süreci anlatılamaz yaşanır sadece.. Ameliyat sonrasındaki o vahim dönem.. Kaç kere "intihar daha iyi" dedi, hatırlamıyorum. Şimdi çok şükür 2 yıl geçti, sürekli kontroldeyiz sürekli diken üstündeyiz ama çok şükürler olsun Allah'a bugünleri gördük.. İnanıyorum ve umut ediyorum ki sizin de bu acınız son olsun, Allah daha büyük acılarla daha büyük sınavlarla üzmesin sizi inşallah.. Sevdiklerinizle sınamasın, onlarla yaşlandırsın.. Çok geçmiş olsun! Sevgiler..

Cemre dedi ki...

seda; sevgili seda yolun düşmüş bana uğramışsın ve öylesine içten paylaşımda bulunmuşsunki inan bende senin yazdıklarını okurken ağladım.haklısın böyle kötü bir olayı anca yaşayanlar anlar.Allah kimseyi sevdikleriyle sınamasın, sana ve babana çok çok geçmişler olsun.bir daha böyle acılar yaşatmasın.Allah babacığını sana bağışlasın ve hepimize sevdiklerimizle sağlıklı uzun ömürler versin..kucak dolusu sevgiler..